We hebben natuurlijk geen glazen bol maar op basis van wat we weten en begrijpen kunnen we wel een verwachting uitspreken. Die verwachting is dat dit fenomeen niet meer weg gaat. De geest is uit de fles.
Een aantal jaren geleden doken er ineens initiatieven op om mensen te helpen autonoom te worden. Dit ging middels documenten zoals min of meer elders op deze website beknopt beschreven. Mensen dachten er een oplossing in te zien voor problemen van diverse aard. Sommigen kwamen bedrogen uit, omdat ze het met de verkeerde intenties deden, of de vereiste kennis niet goed eigen hadden gemaakt. Sommige initiatoren konden geen nazorg bieden, zijn ineens ook met de noorderzon vertrokken. Intussen scheidt het kaf zich van het koren en zijn er steeds meer autonomen die heel goed weten wat ze doen en daar ook succesvol in zijn. Dit is een doorn in het oog van autoriteiten. We zien hier en daar dat er een heksenjacht op hen wordt gemaakt. Een zorgelijke ontwikkeling.
Naast de autonome status op individueel niveau zien we ook autonome groepen zich oprichten in collectief verband. We zien groepen zich baseren op common law, anderen noemen zich een volksraad, en er zijn meer varianten. Hoewel dit voor ons een nieuw fenomeen is zijn de gekozen bestuursvormen soms oeroud. Neem de court & council, daar zijn er tot nu toe 2 van in Nederland. Als ze dat correct doen volgens de regels en gebruiken uit de hogere jurisdicties, hebben ze een gelijke status als een land. Helemaal wanneer er ook een assemblee aan toegevoegd is, dat beschouwd wordt als de bevolking. Courts en councils met diezelfde structuur komen we ook veelal tegen bij grote formele internationale organisaties, zoals de VN, de WHO, het IMF, Council on Foreign affairs. Volgens insiders werken deze organisaties volgens de regels van admiraliteit, de hoogste rechtsvorm binnen maritiem recht. Courts en councils kunnen regionaal georienteerd zijn maar ook thematisch. Autoriteiten zien deze ontwikkeling met lede ogen aan.
Wat we zien zijn botsende werelden. Enerzijds heb je de heersende klasse, die probeert vast te houden wat ze hebben. De eens goed bedoelde regels en wetgeving wordt gebuikt en misbruikt voor dit doel. Daarnaast worden ook onder andere psychologische en financiële middelen ingezet. Anderzijds zien we een groeiende groep die dit niet bevalt en naar wegen zoekt om daar aan te ontkomen. Dit is een internationale tendens die je ziet in gehele westerse wereld.
Als we dit in een historisch kader plaatsen zien we dat imperia komen en gaan, alles is cyclisch en vergankelijk. Het heeft er alle schijn van dat de westerse wereld nu ook aan het eind van zo’n cyclus zit. Dat gaat gepaard met botsingen, grote schokken en heftige gebeurtenissen. Waarna er weer rust komt en alles weer opnieuw begint.
Het is terug te voeren op meerdere universele wetmatigheden, waaronder de Wet van ritme, ook wel de Wet van de periodieke terugkeer. In de Jungiaanse psychologie hebben ze daar een heel mooi woord voor: enantiodromie. Hetgeen zoveel betekent dat een onnatuurlijke onbalans zich als vanzelf herstelt.
Wat we zien is een toenemende druk en controle vanuit de heersende klasse. Dit roept een reactie uit de samenleving van degenen die zich onderdrukt voelen. Dat vervolgens een reactie oproept tot nog meer onderdrukking, vanwege een eveneens toenemend wantrouwen. Dat wantrouwen wordt wederzijds en blijft groeien en zal ergens een keer tot uitbarsting komen. Waarna er een nieuwe situatie zal ontstaan.
Hoe en wanneer dat gebeurt is altijd de vraag. Het kan heel lang duren. Theoretisch kan het ook niet gebeuren, als de bevolking het gelaten accepteert dan blijft het zo. Wanneer de bevolking het in grote mate niet accepteert dan komt het eerder tot een uitbarsting.
Het kan trouwens ook zonder uitbarsting. Waarschijnlijk duurt het dan langer. Het kan bijvoorbeeld door toenemend besef van betrokkenen dat ze meewerken aan iets dat niet houdbaar en redelijk is. Het wil niet zeggen dat je dan je heil moet zoeken in hogere jurisdicties. Maar de uitgangspunten bij Natural Law kunnen, vanuit menselijk oogpunt, niet fout zijn: waarheid, liefde, niet doden, niet dwingen, niet stelen, respecteren van de vrije wil. Dat soort dingen. Laten we daar maar eens mee beginnen.